ေဆာင္ၾကာျမိဳင္(၁)

“ေဆာင္ၾကာၿမိဳင့္” အဓိပၸါယ္ ကို တကၠသိုလ္ ျမန္မာ အဘိဓါန္ အပိုင္း (5) (ဆအကၡရာ) စာမ်က္ႏွာ (788) တြင္ ေဆာင္ၾကာၿမိဳင့္ -နံ၊ ျပည့္တန္ဆာအလုပ္လုပ္ရာအိမ္။ “တယ္ခက္တဲ့ အေကာင္ေတြဘဲ။ ေဆာင္ၾကာၿမိဳင့္ ဖြင့္လိုက္ရင္ေအးတာဘဲ” ျမ၀တီ 1-7-06 ဟူ ၍ အဓိပၸါယ္ သေဘာ သိထားၾကေပသည္။ဒုတိယ ကမၻာစစ္ မတိုင္မီ ျမန္မာရဳပ္ရွင္ေလာကမွ ရာဇ၀င္ဇာတ္ကားေတြမွာလညး္ “ေဆာင္ၾကာၿမိဳင့္” ကို ဒီလို အဓိပၸါယ္ ေပါက္ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ျပထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ “ကုန္းေဘာင္ေခတ္ ေဆာင္ၾကာၿမိဳင့္” မွတ္တမ္းက ျပည့္တန္ဆာအေၾကာင္းေရးထားတဲ့စာအုပ္မဟုတ္ပါဘူး။“ေဆာင္” မွာ တကၠသိုလ္ ျမန္မာ အဘိဓါန္တြင္ လွစ္ျပထားဘိသကဲ့သို႔ နန္းေတာ္ အိမ္ ေက်ာင္း စသည့္ အေဆာက္အဦးတို႔တြင္ ပါ၀င္ေသာ အမိုးသီးျခားရွိသည့္ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါ၏ နန္းေတာ္ အိမ္ေတာ္၏ အေဆာင္ကိုဆိုလိုထားပါတယ္။“ၾကာ” ကိုလဲ အဘိဓါန္မွာ နံ-၁ ရြက္၀န္းပက္လက္ႏွင့္ ေရတြင္ေပါက္ေသာ အပြင့္အျဖဴ အနီ အညို ပြင့္သည့္ပင္တစ္မ်ိဳးလုိ႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္. သို႔ေသာ္ ဆင့္ပြာကာ မႏၱေလးေခတ္အခါမွာ မိန္းကေလးမ်ားကို ရိပ္စားသံုးႏႈန္းရာမွ ၾကာမ်က္လံုး ၾကာၾကည့္ ၾကာခို ဆိုၿပီး သံုးႏႈန္းလာၾကပါတယ္။ ၾကာခိုဆိုရာတြင္ သူတပါး၏ သားမယားႏွင့္ တိတ္တဆိတ္ မွားယြင္ေနထိုင္သည္ကပင္ၾကာခိုဆိုၿပီးသံုးႏႈန္းၾကေလရာ “ၾကာ” ကို မိန္းမဆိုၿပီ သံုးစြဲေၾကာင္း ေရႊျပည္ဆရာႀကီး ဦးဘတင္၏ ေျပာစကားမ်ားမွ မွတ္ထားခဲ့ရပါသည္။”ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္” မွာ နန္းေတာ္ အိမ္ေတာ္ မင္းမိဖုရာမ်ား၏ အေဆာင္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာက႑တရပ္ဟူၿပီး သိရွိရပါတယ္။ လႈိင္ထိပ္ေခါင္တင္၏ “စိန္ျခဴးၾကာေညာင္” ေဘာလယ္မွာ ပင္ စိန္မ်ားဖျင့္ ျခယ္ထားသာ ၿခဴး ပန္း ျခဴးႏြယ္ ဆင္ယင္ထားသည့္ သလြန္ေညင္ေစာင္းတြင္ ၾကာပန္းမ်ား ေညာင္၇ြက္မ်ား အလွအပ ဆင္ယင္ထားေသာ ရာဇ၀င္ဓေလာ့ ထုံုးတန္းမ်ားေတြ႔ႏုိင္ေပသည္။ ” ေရႊဘံုနိဒါန္း” စာအုပ္စာမ်က္ႏွာ 38-42 မွာ နႏၵကုမာရမင္းသား၏ ေရွးဇာတ္ေၾကာင္း ၀တၱဳျဖင့္ မ်က္ႏွာၾကက္၊ ၾကာယပ္၊ သလြန္ေညာင္ရြက္မ်ား တပ္ဆင္ပံုကို ဖြင့္ျပထားသည္။ ျမန္မာရိုးရာ အႏုပညာရပ္မ်ားတြင္ “ၾကာ” ၏ သေဘာကို ဘာသာေရးဆိုင္ရာ အေဆာက္အံုးမ်ားမွာွလည္းေတြ႔ရသည္။ အိႏၵိယျပည္မွ ျပန္႔ပြားလာေသာ ပညာတစ္ရပ္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း သိရွိရေပသည္။