အၾကြားသန္ေသာ ရန္ကုန္သား

က်မရဲ႔ဘေလာ့ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက ႏုိင္ငံေရးဘေလာ့ေရးေနသာ အဖမ္းခံရမွာ မေၾကာက္ဘူးလားလို႔ ခဏခဏေျပာၾကတယ္ က်က ိုင္ငံေရးဘေလာ့ ျဖစ္ေအာင္ေရးသားမဟုတ္ပါဘူး ရသစံုတဲ့ဘေလာ့ျဖစ္ေအာင္ ေရးေနတာပါ။ တျခားအေၾကာင္းအရားေတြက စာမရိုက္ႏိုင္ေသးလို႔ ပိုစ့္မတင္ႏိုင္ေသးလို႔ပါ။ ေနာက္က်မွ အားရင္ စာရိုက္ၿ႔ပီး တင္ေပးမယ္။
အခု ရယ္စရာေလး တစ္ခုေျပာျပမယ္ ရန္ကုန္သားေတြ ဘယ္ေလာက္အႀကြားထူးသလဲသိရေအာင္ ဖတ္ၾကည့္ပါလား။


က်မက ရံုးကို ကတ္သီပြတ္သီးေလး မၿမဲေနာက္က်တတ္တယ္။ ညီမေတာ္ နာရီကို ျမန္ထားရင္ေတာ့ ရံုးကိုအခ်ိန္က္ုက္ေပါ့။ တခါတေလ အရမ္းေနာက္ က်ရင္ ဆိုက္ကားစီးေနက်ေလ။ က်မရံုးသြားတဲ့လမ္းက ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႔ မဆိုးစေလာက္ၾကမ္းတယ္ ဆိုက္ကားစီးရင္ေလ ပါးႏွစ္ဖက္က ဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ လုပ္ေနတာ။ ဆိုက္ကားတာမ်ားမ်ားစီးရရင္ အသက္မႀကီးေသးပဲ ပါးေတြရြဲေလာက္တယ္။ က်မေျပာခ်င္တာက ဒီလမ္းက ခ်ိဳင့္ခြက္ေတြနဲ႔ က်မနဲ႔ ယဥ္ေနပါၿပီ။
ဟိုတစ္ေန႔ ရံုးေနာက္က်လို႔ ဆိုက္ကားစီးမလို႔ ဆိုက္ကားဂိတ္ကိုသြား ဆိုက္ကားေပၚတက္မလိုပဲရွိေသးတယ္ ဆိုက္ကားသမားဦးေလးႀကီးက ေနာက္တစ္ေယာက္ ကို ေခၚလိုက္မယ္ေနာ လမ္းေၾကာင္းတူလို႔တဲ့။ က်မအတြက္ေတာ့အဆင္ေျပပါတယ္ ဆိုက္ကားခ နညး္နည္းသက္သာသလို ဆိုက္ကား သမားအတြက္ လမ္းတစ္ေၾကာင္းတည္းကို ပိုက္ဆံပိုရတာေပါ့။ က်ကလည္း အေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ေကာင္ေလးက သန္႔သန္႔ျပန္႔ျပန္႔ေလးပါ။ ေယာက္်ားေလးေတြ သူတို႔ ထံုစံအတိုင္း မဟုတ္တာလုပ္ထားရင္ သူတို႔မဟုတ္သလို အကၤ်ီအၿဖဴေလး၀တ္တတ္ၾကတယ္ေလ။ အဲ့ဒါ ေယာက်္ားေလး သူငယ္ခ်င္း ေတြပဲ ေျပာျပၾကတာ။ အဲ့ဒီေကာင္းေလးလညး္ အကၤီ်အျဖဴ၀တ္ထားတယ္။
ဒါနဲ႔ က်မက ေရွ႔ကေနဆိုက္ကားစီးတယ္ ဟိုေကာင္းေလး က ေနာက္ကေန ဆိုက္ကားစီးတယ္။ လမ္းတ၀က္လဲေရာက္ေရာ ဆိုက္ကားသမားက ေရွ႕က အုတ္ခဲပဲ့ကို ေရွာင္လိုက္တာ ခ်ိဳင့္ခြက္ထဲကို ဘီးေရာက္သြားေတာ့ ဂ်ိဳင့္ခနဲ႔ျမည္းၿပီး အေနာက္က ကိုယ္ေတာ္ေလးက ဘာေတြ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး ထေယာင္လိုက္တာ ေရွ႔မွာ စီးေနတဲ့ က်မေတာင္ ရွက္သြားတာပဲ။ သူေယာင္တာကလည္း သူ႔ရုပ္ရည္ေလးနဲ႔မလိုက္ေအာင္ကို ေယာင္တာ။ ရုပ္ကေလးကေလ အဲ့ဒီလိုေယာင္လိုက္မယ္လို႔ေတာင္မထင္ရဘူး။ ဆိုက္ကသမားက အေနာက္က လူကို ေဆာ္ရီးေျပာရမယ့္ဟာ သူ႔ကိုေတာင္မေျပာပဲ က်ကို ေဆာ္ရီးေနာ္တဲ့။ အဲ့ဒါတာၾကည့္ ရန္ကုန္သားေတြ ကိုယ့္မွာမရွိပဲ ၾကြားတာမ်ား သူမ်ားကိုေတာင္ အရွက္ခြဲတယ္။ . . .