ဘစ္ကားေပၚ၀ယ္

ၾသဂုတ္လ (15) ရက္
အိႏၵိယႏုိင္ငံရဲ႔ လြတ္လပ္ေရးေန႔
ျမန္မာႏိုင္ငံရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရဲ႔ မနက္ခင္းမွာ
ခရီးသြားလူအုပ္ကမ်ား
ဘစ္ကားက မလာ
လာျပန္ေတာ္လည္း တက္လို႔မရ
ခရီးသြားက အျပည့္ပါ
ဦးဆံုးတက္တဲ့သူ အတြက္ေနရာ
ေျခတစ္စံုရပ္ဖို႔ ေနရာပါ
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းရပ္လို႔ရရင္
အလြန္ကံေကာင္း
ေျခတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ စီးခဲ့ရတဲ့
ခရီးသည္းမ်ားလည္း ပါလို႔ေပါ့။


သင္တန္းေရာက္ရင္ လူတိုင္းပါစပ္ဖ်ား
ကားၾကပ္လိုက္တာ လြန္းပါေရာ
ေျခတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔စီးခဲ့ရတာ
သင္တန္းေရာက္မွ
ကုိယ္တစ္ေယာက္မဟုတ္ ေနရာအႏွံမွ
သူမ်ားလည္းႀကံဳရတဲ့ျပသနာ။

ရံုးေရာက္ျပန္ေသာ္လည္း
အရင္ေရာက္သူက အေပါက္၀ကဆီးႀကိဳး
နင္ ဘစ္ကားစီးတာအဆင္ေျပရဲဲ႔လား
ေျပာခ်င္သူကို စကားပ်ိဳသလို
တစ္ေယာက္တမ်ိဳး
မထပ္ရေအာင္ ေျပာျပၾကတယ္။

ေလာင္စာဆီေတြ အစမတန္ေစ်းတက္
သယ္ယူစရိတ္ေတြကလိုက္တက္
သူနဲ႔ပါတ္သက္ရာ ကုန္ေစ်းႏႈန္းလည္းတက္။
ဘစ္ကားခ ၅၀ က်ပ္မွ ၁၀၀ က်ပ္ထိတက္
ဘစ္ကားႏွစ္ဆင့္ေျပာင္းစီးရရင္ေတာ့
မေတြး၀င္စရာပါ။

အိမ္ျပန္ေရာက္လည္း
ဒီဘစ္ကားအေၾကာင္း
ေျပာေနရင္က အိတ္ထဲရွိသမွ်
သြန္ခ်ကာထုတ္ ေတြ႔သမွ်
ပိုက္ဆံေရကာတြက္ရင္
တစ္လအတြက္ ဘစ္ကားခ
ေစ်းတက္လာမဲ့ ဆန္း၊ဆီနဲ႔အျခား
တက္လာမဲ့ ေစ်းႏႈန္းေတြကို
မွန္းစကာေပါင္ လက္က်န္ပိုက္ဆံမွႏႈတ္
မိုင္းနတ္ဆိုင္းေတြျပ
ကားခေတြတက္ ကုန္ေစ်းႏႈန္းေတြတက္
မီးေတြပ်က္ လမင္းကိုေဖာ္ျပဳၿပီး
အေမွာင္ညကို ေက်ာ္လြန္း
ဘ၀ဘ၀ မလြယ္လိုက္တာ။

အာရံုက်င္းလို႔ မိုးေသာက္ခဲ့ျပန္ေပါ့
မ်က္လံုးႏွစ္လံုး ဖြင့္လိုက္ခ်ိန္
ဒီေန႔ေရာ ဘစ္ကားၾကပ္ေနအံုးမလား
ကားခပဲ ဆက္တက္အံုးမလား
ဆန္းနဲ႔ ဆီေစ်း ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီသြားၿပီလဲ
အေတြးထဲကို အရင္ေရာက္ရွိခဲ့တယ္။

ဒါေတြအသာထား
ဒီေန႔ ရံုေနာက္မက်ဖို႔ ေစာေစာထြက္ရမယ္
ဘစ္ကားဂိတ္ကိုေရာက္
မေန႔ေလာက္ကားမရွာေပမယ့္
ကားကေတာ့ၾကပ္ေနေသး
ေနာက္ေၾကာင္းကိုေခ်ာင္းၾကည့္
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေသးေသးနဲ႔
ေနာက္ကားမ်ားေခ်ာင္းမလား
ေနာက္ကားလည္းဒီလိုပဲ
စိတ္ကိုေျဖသိပ္ ကားေပၚကိုတက္
မိန္းမခ်င္း အေၾကာင္းမဟုတ္
ေယာက္်ားေတြၾကား ေရာက္မိပါက
ပန္းတို႔ရဲ႔ ဘုရင္မႏွင္းဆီးပန္းလို႔
ရွိသမွ်ဆူးေတြအကုန္ထုတ္ၿပီး
တြန္းကန္ထားလိုက္ခ်င္တာေပါ့။

ငါးပိသိပ္ငါးခ်ဥ္သိပ္
ေလာင္စာေစ်းႏႈန္းေၾကာင့္
ကိုေရႊစပါယ္ယာတို႔
လူေတြကို ပါကင္လိုထင္
ဟိုလိုစီ ဒီလိုစီတဲ့ဒဏ္ကို
ခရီးသြားျပည္သူလူးလိမ့္ခံရင္
ဒါရိုက္ဘာ ကိုလူရႈပ္
ဘရိတ္ကိုဖမ္းဆြဲလိုက္ေတာ့
ခရီးသည္ေတြ ရင္နဲ႔မဆန္႔
ေမတၱာပို႔သံ နားနဲ႔မဆံေအာင္ပါပဲ/

ဟူး . . . .
ငါဆင္းမဲ့မွတ္တိုင္ေရာက္ၿပီ
ဒီမနက္အတြက္ေတာ့ ခဏတာ
ေအးခ်မ္းၿပီေပါ့။

16.8.2007
စမိုင္းေမ