ခ်စ္ဗိမၼာန္ေလရွိရာကို
ေတာင္ပံေတြျဖန္႔သန္းၿပီး
ပ်ံသန္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့
ငါ့ေတာင္ပံေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး
ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔မႀကိဳးစားပါနဲ႔။
ငါ အေရာက္လာခ်င္တာေပါ့
ငါ့မွာ ရွိတဲ့ ေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔
ေလဟုန္ကိုစီးၿပီး မင္းရွိတဲ့ေနရာကိုေပါ့။
ခရီးလမ္းမွာ
မုန္းတိုင္းၾကမ္းနဲ႔ေတြ႔လည္း
ငါ အိမ္ကိုျပန္ခ်င္ေသးတာပဲ။
ငါ့ေတာင္ပံကို
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ႀကိဳးစေတြကို
ျဖဳတ္ေပးလုိက္ပါေတာ့ . . .
ငါ့ကို ပ်ံသန္းခြင့္ျပဳလိုက္ပါေတာ့ . . .
ငါ့အိမ္ကို ပ်ံခြင့္ျပဳလိုက္ပါေတာ့ . . .
ငါ့အိမ္မွာ ငါ့ကို ေစာင့္ေနၾကၿပီ . . . ။
Friday, August 3, 2007
ခြင့္ျပဳေပးပါ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 Comments:
That is great. Is it written by you?
ဟုတ္တယ္ ကိုသာလွဦး
စမိုင္းေမ ေရးၾကည့္ထားတာ
Post a Comment