မီးေသြးေဗဒင္

မန္းလင္းျမတ္ေက်ာ္ ေရးသားျပဳစုတဲ့ ကရင္းရိုးရာ သုတပေဒသာ စာအုပ္ကေနျပန္လည္း ေဖာ္ျပထားတာပါ။
ေနာင္လညး္ နည္းနည္းစီ ဆက္ၿပီး ေျပာျပပါအံုးမယ္

မီးေသြးေဗဒင္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ဘုရားေပးခဲ့တဲ့ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ စာအုပ္ကို သစ္ငုတ္တိုေပၚမွာ တင္ပစ္ခဲ့ၿပီး ေတာင္ယာလုပ္ငန္းကို သာ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ယင္း စာအုပ္ကို ေမ့ေနခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ယာလုပ္ခ်ိန္ကုန္ဆံုးၿပီး ေသာ္လည္း အျခားအလုပ္ေတြမ်ားေနတဲ့အတြက္ စာအုပ္ကို ေမ့ေနၾကတယ္ေလ။


ေတာင္ယာမီးရႈိ႔ခ်ိန္မွာ သစ္ငုတ္တိုနဲ႔ စာအုပ္ပါ မီးေလာင္ကၽြမ္းသြားိလို႔ စာအုပ္ကို သတိရခ်ိန္မွာ ျပန္ရွာၾကည့္ေတာ့ သစ္ငုတ္က မီးေလာင္းသြားေတာ့ မီးေသြးတုန္းကေလးေတြပဲ ေတြ႔ရေတာ့တယ္။ အတတ္ပညာဆိုင္ရာ စာအုပ္မီးေလာင္သြားသျဖင့္ မီးေသြးကို အဓိကထားၿပီး မီးေသြးေဗဒင္ေဟာျခင္းကို စတင္ခဲ့ပါတယ္။
မီးေသြးေဗဒင္ကို မွန္သင့္သေလာက္မွန္တယ္ဆိုၿပီးယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ယခုထိေအာင္ မီးေသြးေဗဒင္ကို အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ ပစၥည္းေပ်ာက္၊ က်န္းမာေရး၊ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ သြားလာေရးတို႔မွာ ေအာင္ျမင္/မေအာင္ျမင္နဲ႔ ေကာင္းမေကာင္းတို႔ကို မီးေသြးေဗဒင္ကို အသံုးျပဳၿပီး တြက္ခ်က္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ေဗဒင္တြက္လိုသူကလည္း ေဗဒင္ဆရာထံသြားၿပီ ကြမ္းတယာ (သို႔) ေဆးတငံုစာ ကိုေပးၿပီး ဘာအတြက္လာၾကည့္တယ္ဆိုတာကိုေျပာျပရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါ ေဗဒင္ဆရာက မီီးဖိုမွာရွိတဲ့ မီးေသြးသန္႔သန္႔ သံုးတံုးကို သြားယူေစတယ္။ ထိုမီးေသြးသည္ ထမင္းအို၊ ဟင္းအိုးခ်တဲ့ဘက္ကေနမယူရပါဘူး။ ေဗဒင္ဆရာ က မီးေသြးသံုးတံုးကို ရၿပီးတဲ့အခါမွာ ၀ါးတပိုင္းယူၿပီ ၇ြတ္ဖတ္ရပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္မွာ ၀ါးေပၚတြင္ မီးေသြးျဖင့္ အစဥ္လိုက္ ကန္႔လန္႔ျခစ္သြားရတယ္။
မီးေသြးနဲ႔ျခစ္ေသာ အမွတ္အသား တုတ္ေခ်ာင္းကေလးမ်ား ၀ါးအဆံုးသို႔ေရာက္တဲ့အခါမွာ ျခစ္ထားတဲ့အမွတ္အသားမ်ားကို ႏွစ္ေခ်ာင္းတစ္ခါ ဖ်က္ပစ္ရပါတယ္။ ဒီလုိ အလားတူ သံုးႀကိမ္တိတိ လုပ္ရပါတယ္။ ထိုသို႔ဖ်က္ပစ္ရာ၌ က်န္အစြန္းဆံုး မီးေသြးျခစ္ရာသည္ စံု၊ မ၊ မရွိ ဆိုၿပီ အသီးသီးေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
သံုးႀကိမ္အနက္ မီးေသြးျခစ္ရာ တေခ်ာင္း “မ” သံုးႀကိမ္ တိတိ၀ါးအစြန္းဆံုးေနရာတြင္ က်န္လွ်င္ အေကာင္းဆံုးဆိုၿပီး ေဟာကိန္းထုတ္ပါတယ္။
“မ” ႏွစ္ႀကိမ္ “စံု” တႀကိမ္က်န္လွ်င္ သင့္ရံုေကာင္း၊ “မ” တႀကိမ္ “စံု” ႏွစ္ႀကိမ္က်န္လွ်င္ မေကာင္း၊ “စံု” သံုႀကိမ္တိတ္ က်န္လွ်င္ အဆိုးဆံုးဆိုၿပီး ေဟာကိန္းထုတ္ပါတယ္။

မဂဏန္း စံုဂဏန္း
3 - အေကာင္းဆံုး
၂ ၁ သင့္ရံုေကာင္း
- ၃ အဆိုးဆံုး၊ အညံ့ဆံုး