ေဒါက္ခနဲ႔ျမည္ ေပါက္ခနဲက်
အားခနဲ႔ေအာ္
ဟဲ့ . . . အျမန္ခ်လိုက္ေတာ့ေလ
အရြက္ေတြ မဲကုန္ေတာ့မယ္
မျမင္ဘူးလား
ဘယ္ျမင္ရမလဲ မ်က္လံုးထဲမွာ
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ျပည့္ေနတာကို
စိတ္ထဲက တိတ္တိတ္ေလး
အေမကို ျပန္ေျပာမိတယ္။
သမီးေၾကာ္တဲ့ ကန္စြန္းရြက္
စိမ္းစိမ္းေလ စားေကာင္းမဲ့ပံုပဲ
အေဖ့ခ်ီးမြမ္းစကား
ရင္ထဲမွာ ၀မ္းသာလု႔ိမဆံုးခင္
အေမ့စကားသံ ျဖက္ဆီးလိုက္တယ္
ေတာ့္သမီး ညံ့ကိုညံ့တယ္
ဟင္းရြက္ေၾကာ္တစ္ခြက္
ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ရိုက္ခံရမွန္းမသိဘူး။
စမိုင္းေမ
11.10.2007
Monday, October 15, 2007
ဟင္းတစ္ခြက္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 Comments:
Post a Comment